Drie op rij voor U12
Trainer Wim moest noodgedwongen zijn troepen herschikken, Jelle, pas geopereerd kwam zijn maats aanmoedigen vanuit z'n rolstoel. Linksachter Arno nam de taak op het middenveld over. Charleroi zorgde voor de verrassing, en scoorde al in de 2e minuut, ondanks een ultieme sliding van Senne. De Carolo spits kreeg de bal gelukkig in de kluts mee en plaatste beheerst binnen. De bordjes stonden nauwelijks twee minuten later alweer gelijk. Jordy werd foutief gestopt binnen het strafschopgebied, Jordy plaatste de penalty netjes binnen. Voor Sporting het sein om de wedstrijd resoluut in handen te nemen. De bal werd op de doorweekte mat ongrijpbaar gemaakt, Charleroi moest achteruit. Een kopbal van Jordy na hoekschop ging net naast. Het werd wel uitkijken want af en toe bleef de bal in de ontstane plassen hangen, Charleroi kon ei zo na profiteren, de scheids zag evenwel buitenspel, onterecht. Even later mocht Charleroi na een gelijkaardige fase wel op doel afgaan, dit keer wel in duidelijk buitenspel, de Sportingdefensie hield het hoofd koel. Jordy ging op het kwartier aan de haal, de doelman bleef pal. Toch noteerden we geen uitgesproken kansen meer. Snel naar binnen maar in de warme en droge kleedkamers.
Twee minuten na rust kreeg Matthijs een afvallende bal voor de voeten, waar de met een fijne traptechniek 'gezegende' Vergeylen Jr. altijd raad mee weet, 2-1. Sporting was nu helemaal baas. De driemansverdediging Nicolas, Senne en Sander speelden uitstekend tegen de op vinkeslag liggende aanvallers. Achteraan werd geen enkele kans weggegeven, doelman Kjell kende een rustige ochtend. U12 bleef vanuit de verdediging goe uitvoetballen en combineerde onder impuls van uitblinker Thomas naar voor, Matthijs nam de rol van bikkelaar over van Arno, die na een knappe maar vermoeiende eerste helft even mocht rusten, Kasper werd zijn luitenant. Keanu verving Timo, Yordi kwam Preben vervangen die het moeilijk had tegen de vinnige back. De regen werkte nefast ... op de ogen van de scheidsrechter. Een doorgekopte bal belandde voor de linker van de meeopgerukte van centrale verdediger Senne Laureys die glijdend de bal binnenschoot. Een beauty van onze captain, ware het niet dat de ref buitenspel zag, als enige op en rond het terrein. Even later leek de vrije trap van Jonathan Lievens binnen te gaan, de keeper duwde de bal nog tegen de lat en viel niet in Lokerse voeten maar binnen zijn bereik en geen verdiende 3-1. Die kwam er ook niet toen de bezoekende goalie de bal uit de handen liet glippen, Jordy was er als de kippen bij om de bal binnen te tikken. De ref liep in een fijn stukje komedie van de doelman en keurde ook deze treffer af. Voor wie mocht twijfelen, onze Belgische politie laat, als het te gortig wordt, zijn stem horen ;-) De ref hield de bezoekers in de partij en Charleroi ging zowaar geloven dat er nog iets inzat. Sporting moest van het gas, maar kon met Keanu en Jonathan de bal iets langer vasthouden vooraan. Sporting was niet meer gevaarlijk, Charleroi kwam de laatste 2 minuten nog dreigen. De ref zag een fout in een onschuldig duel op de rand van de zestien. Het schot ging via de voet van een attent keepende Kjell in hoekschop. Nooit geweten dat zoveel mensen een uurwerk dragen, je ging bijna geloven dat er meer naar gekeken werd dan naar de verrichtingen op het veld. Het laatste wapenfeit kwam van de bezoekers, een lage schuiver ging naast. Sporting hield een klein feestje met een fijne 'slieringe', een dure braadworst smaakt dan nog eens zo goed.
Een verdiende overwinning van een goed voetballend Lokeren, dat door deze derde overwinning op rij, vlot meeschuift met de top 3. Het voetbal blijft goed, ook in zwaarder wordende omstandigheden. Kunstgras, blijft het een droom?