uit de oude doos: 09/04/2006

U10A wint opnieuw bij blauwzwart

De confrontatie tussen de twee sterkste ploegen van de reeks, leverde eens te meer een knappe pot voetbal op. Op het Brugse kunstgras voelden de jongens van trainer Roger zich van meet af aan kiplekker. Sporting voetbalde op de Brugse helft, de linies sloten goed bij mekaar aan en Club werd snel de ruimte tot combineren ontnomen. Na enkele schuchtere pogingen klommen de tricolores op voorsprong, na een corner verscheen de bal plots voor de voet van Sander Claeys die tussen speler en paal binnenduwde. Lokeren bleef komen, Jordy riskeerde snelheidsovertredingen, zijn voorzetten vonden telkens een voet of Brugs been, maar een doelpunt bleef uit. Het sein voor de thuisploeg om een tandje bij te steken. De verdediging, Matthijs-Senne-Jelle-Arno wisten onder druk het hoofd koel te houden. Jari Vandeputte had het op het middenveld niet onder de markt tegen de stevige Clubbinken. Tegenprikken van Lokeren dwongen Verlinden Jr. wel tot een paar gevatte ingrepen, een kopbal van Matthijs zagen de Sportingfans iets te vroeg binnen. Sporting doelman Kjell van zijn kant, had met een aantal knappe reflexen de gelijkmaker verhinderd. Lokeren zou de voorsprong verdubbelen, Jonathan Lievens zat vlugger op een hoge botsende bal en stak de 2-0 netjes naast de doelman, assist schreven we op naam van …Sporting keeper Kjell. Club schakelde nog eens bij en kwam vooral links een aantal keer gevaarlijk opzetten. Maar Kjell parreerde met een supersave en een ultieme voetreflex de aansluiting.
Na de pauze verwaterde het Lokerse combinatievoetbal, het kwam nu op bikkelen aan, een kolfje naar de hand van Jelle De Schrijver en Senne Laureys. Club drong onze jongens stukje bij beetje terug, Matthijs doorzag vlug de meeste situaties, en zette vanuit zijn positie het countervoetbal op waarvan Lokeren het nu moest hebben. Jordy Verstraeten bleef een constante gesel voor zijn tegenstander en zoefde meermaals voorbij de blauwzwarte defensie en voorzag Lokeren van kansen; Jordy knalde zelf tot tweemaal toe net over, en schoten van Senne opnieuw Jordy en Jonathan werden vakkundig onschadelijk gemaakt door blauwzwarte uitblinker Justin Verlinden. Het bleef op en neer gaan, Kjell zweefde nog eens een harde knal uit z’n doelvak en de kwikzilveren linkerflank van Brugge besloot voorlangs. Lokeren zette daar een raid van Jordy tegenover, die leek zelf te besluiten om dan toch nog de bal voor te geven, de hardwerkende Arno Monsecour kwam net te laat om binnen te tikken. Een lage schuiver van Sander werd ultiem nog in hoekschop getikt en Jordy’s trap verdiende beter dan de vingertoppen van de Brugse goalie, Puttie mikte naar de hoek maar vond ook daar Verlinden Jr.
Brugge trachtte de zaak te forceren, en scoorde op hun gekende manier, corner, kopstoot, goal en 1-2. Onze jongens werden echter niet uit het lood geslagen, Club bleef weliswaar aandringen, maar werd amper één minuut na de aansluiting in het verlies geduwd na een verre dieptepas van co-uitblinker Matthijs, waarop centrumspits Jonathan te lang leek te wachten alvorens er met zijn kattepoot hemels mooi 1-3 van te maken. Een minuut voor tijd leverde de Brugse druk nog de 2-3 op, een late poging van de scheids bracht de blauwzwarten echter niet meer dichterbij. 2e maal winst in Brugge, de enige verliespartijen van de Breydelzonen. Een schitterend duel, collectief sterke prestaties van de 2 teams met beide sluitstukken als absolute uitblinkers.

Opstelling: Kjell Fruytier, Senne Laureys, Matthijs Vergeylen, Jelle De Schrijver, Arno Monsecour, Jari Vandeputte, Sander Claeys, Jordy Verstraeten, Jonathan Lievens

Doelpunten: Jonathan Lievens (2) en Sander Claeys

uit de oude doos: 14/10/2006

Delirium in slotminuut titelde de U11 blog daags nadien, een paar dagen later kregen we de heerlijke foto die voor altijd en eeuwig onze blog zal sieren.

Sporting en Club maakten er opnieuw een uiterst genietbare partij van.
Na een korte studieronde trok Lokeren het laken naar zich toe. Mistasten van de Brugse goalie gaf Timo Louage in de 4e minuut bijna de kans de score te openen, een terugkerende verdediger maakte de poging onschadelijk. Jordy Verstraeten kreeg in dezelfde minuut eveneens een kans, maar de thuiskeeper herstelde zijn vertrouwen met een goede tussenkomst. Diezelfde spelers eisten even later opnieuw de aandacht op, Jordy zette voor, Timo besloot in de vangarmen van de doelman. Jordy mocht nog eens zijn flank afdenderen maar was iets te haastig om te besluiten. Lokeren bleef de richting van de wedstrijd bepalen, Jonathan Lievens probeerde een lob, net niet hoog genoeg om de Brugse keeper te verschalken. Club plaatste daar één echte aanval tegenover, in de 9e minuut waren de blauwzwarte afwerkers niet scherp genoeg om een actie van de linkerflankaanvaller af te ronden.
Timo kende pech bij 2 opeenvolgde pogingen.
Op het kwartier zette Thomas Van Nieuwenhuyse zich sterk door in het duel en bediende zijn maatje Timo die eindelijk beloond werd voor keihard werken, in één tijd knalde hij de oververdiende 0-1 tegen de netten.
Club probeerde de touwtjes in handen te krijgen, er kwam stilaan meer balbezit voor de blauwzwarten, resulterend in een heet standje voor het doel van Kjell Fruytier. De kwikzilveren Brugse linkerflank maakte het Arno Monsecour aartsmoeilijk na een knappe actie leverde hij de perfecte voorzet af, de inlopende spits maakte het af met een rake kopbal via de paal,1-1. Jammer, want Sporting had unieke kansen gekregen om in de 1e helft verder dan 0-1 uit te lopen.

De 2e helft was nauwelijks op gang gefloten of de thuisploeg kwam op voorsprong. Opnieuw via de linkerflank, de Lokerse verdediging kreeg de bal onvoldoende weg en de 2-1 stond op de bordjes. En Brugge ging door, Lokeren kon rekenen op de correcte leiding van de scheidsrechter die buitenspel en een voorafgaande fout gezien had, beide doelpunten werden terecht afgekeurd. Sporting hapte even naar adem, de eerste collectieve aanval van onze jongens werd niet afgerond. Vanaf dan kon het beide kanten uit. De twee ploegen gingen voluit voor winst. Sander Claeys kreeg een corner niet goed op het hoofd, de bal ging over en naast. Jonathan probeerde een lobshot, tevergeefs. Club sloot de aanvoerlijnen goed af, Jari Vandeputte liet zich verstandig iets meer achteruit zakken om een handje toe te steken in de verdediging, waar Senne Laureys en de sterk spelende Nicolas Janssen alle hulp konden gebruiken, maar wel klaar bleven kijken. Keanu Heirewegh ging met veel overgave in het duel op het middenveld. Yordi Duward werd trekkebenend vervangen. Matthijs Vergeylen fungeerde de ganse wedstrijd als perfecte stofzuiger. Toch kon onze verdediging niet verhinderen dat de Brugse pocketspits zich kon vrijmaken en uithaalde, de bal ging net naast. Even later trof de rechterflank van blauwzwart de paal. De wedstrijd dreigde dan plots stil te vallen, beide ploegen hadden veel gegeven, de energietank leek vrijwel leeg.

De Lokerse papa’s joegen echter het vuur weer in de tricolore hoofdjes en benen voor een slotoffensief. Sporting drong Brugge achteruit, tot doelpogingen kwam het niet. Het liep telkens wel fout in de laatste fase van de aanval, een voetje of een been blokkeerde de eindpass of de logische voorzet kwam er niet. Nog steeds hartstochtelijk aangevuurd door de Lokerse fans kwam de allerlaatste hoekschop voor de voet van uitblinker Matthijs Vergeylen, die de bal prinsheerlijk binnenknalde. Delirium op en naast het veld, de ganse spelersgroep liep naar de dolle supporters voor een groepsknuffel. Loon naar (zeer hard) werken, in een wedstrijd die geen van beide ploegen verdienden te verliezen. Dit zijn twee voetballende ploegen en dat is altijd prettiger dan 60 minuten tegen betonnen muren te moeten shotten. De aanstormende U12 (na puike 2-4 winst) maakten het Lokerse feest compleet, schitterend initiatief jongens !!!

Opstelling: Kjell Fruytier, Senne Laureys, Arno Monsecour, Nicolas Janssen, Matthijs Vergeylen, Jari Vandeputte, Jelle De Schryver, Keanu Heirewegh, Thomas Van Nieuwenhuyse, Jonathan Lievens, Timo Louage, Sander Claeys, Jordy Verstraeten en Yordi Duward
Doelpunten: Timo Louage, Matthijs Vergeylen

in de krant

uit de oude doos

Net voor de wedstrijd tegen Club blikken we graag eens terug op voorbijgaande jaren. Club walste onze jongens bij U8 en U9 nog vrolijk van de mat. Maar toen keerde stilaan het tij. Uitgerekend T2 Peter Laureys zou een onvergetelijke overwinning boeken in Brugge, we krijgen er nog kippevel van. Een paar maanden later zou trainer Roger dat overdoen. En wie kan de ultieme gelijkmaker van Matthijs vergeten bij U11? Niemand, want hier bovenaan onze blog zal de mooiste voetbalfoto uit ons archief voor altijd de ploegblog blijven sieren.
We geven hieronder graag de wedstrijdverslagen van die emotionele overwinningen evenals de kletterende cijfers van bij U9. Veel leesplezier

uit de oude doos: 16/01/2005

Club Brugge – U9A: 9-2

Quinten De Paep en Senne Laureys kwamen terug na hun succesvolle uitstap naar de U10B, Jari Desot deed de omgekeerde beweging, hij zou hard gemist worden… want Club nam een flitsende start, na 25 seconden stond het al 1-0. Gevolg door een non-stop stormloop op het Lokerse doel. Dat resulteerde in nog 4 doelpunten voor de rust. Pas na 20 minuten startte de match voor onze jongens en ze slaagden erin enkele schuchtere pogingen op doel te richten, de Brugse doelman kon zich even opwarmen. Toch beterschap in de 2e helft, Zeno Dirkx wist snel de eerredder op het bord te brengen, Club scoorde echter even snel 2x tegen. Lokeren trok wilskrachtig ten aanval, maar kon de thuisdoelman niet op een foutje betrappen tot een knappe afstandspoging van Matthijs Vergeylen toch doel trof. Het sein om nog meer druk te zetten. De zoveelste knappe actie van de nummer 11 van Club betekende echter het definitieve KO voor onze jongens die ook nog Robbe Heirbaut gekwetst zagen uitvallen. Sporting kan op een verdienstelijke 2e helft terugkijken, maar Club Brugge is een maat te groot, een XL is kledingtermen. Volgende week komt AA Gent naar ’t Voske, die zijn XXL…

Opstelling : Quinten De Paep, Robbe Heirbaut, Senne Laureys, Jordi Verstraeten, Keanu Heirewegh, Jonathan Lievens, Matthijs Vergeylen, Arno Monsecour, Zeno Dirkx en Sander Claeys

Doelpunten: Zeno Dirkx en Matthijs Vergeylen

uit de oude doos: 06/11/2005

Club Brugge – U10A: 3-4
Sporting moest aantreden zonder trainer Roger Schalckens. Voor het eerst in zijn trainerscarriere moest hij ziek forfait geven voor deze topper. Club nog steeds ongeslagen in dertien wedstrijden, was beducht voor het voetballend vermogen van onze jongens en kwam voorzichtig voor de dag. Sporting kampeerde op de Brugse helft. De thuisdoelman moest enkele malen tussenkomen om een Lokerse voorsprong te verhinderen. De blauwzwarten kwamen na enkele minuten dan toch beter in de wedstrijd, de kwikzilveren linkerflank maakte het de tricolore verdediging slag om slinger moeilijk. In de 6e minuut wist hij na een knappe actie voor te zetten en de Brugse spits, kopte hard binnen. Het sein voor onze jongens om de belegering van het blauwzwarte doel nog op te drijven, maar Verlinden Jr. bleef hardnekkig de doorgang weigeren op pogingen van Jordy, Sander, Matthijs en Jonathan. Erger nog, Club kwam op 2-0, na een hoekschop werd de bal opnieuw binnengekopt, Club scoorde aan 100%.
De dominantie van Lokeren werd er echter niet minder op, trainer Peter wist zijn mannen bij de les te houden. Het spel werd wat virieler, Club voelde het meesterschap van de Daknam-kids en deinsden er niet voor terug fouten te maken om zo grip op de match te krijgen. Alleen zaten Puttie achteraan en Jona op het middenveld steeds sneller op de bal. Tot overmaat van ramp werd het op counter echter 3-0. Trainer Peter, bleef op zijn jongens inpraten, de kopjes gingen niet omlaag, integendeel het bleef eenrichtingsverkeer, Lokeren belegerde het Brugse doel, maar de bal wilde er niet in, Jordy trof de paal en dichte pogingen van Sander, Matthijs, Jari Van De Putte en Jonathan werden op de lijn gered of gingen nipt voorlangs of werden door de jonge Verlinden gered. Club bleef op de counter speculeren, maar door het geblesseerd uitvallen van Senne, kwam Arno Monsecour op de beste Bruggeling te spelen. En Arno deed het voortreffelijk, nauwelijks werd hij nog gepasseerd. Toch bleef een Lokers doelpunt uit, de tranen stonden in de ogen van onze jongens, die verbeten bleven jagen op gerechtigheid. Zelfs de Brugse supporters kregen medelijden met onze spelers.
Onze interim coach had echter nog truken in zijn doos. Na een hartverwarmende peptalk voerde hij een aantal positiewissels door. En eindelijk zwichtten de voetbalgoden voor de charme van onze kids. Jonathan speelde in op Sander die tussen twee spelers slalomde om in de korte hoek te scoren. Het Lokerse vuur laaide nog meer op en nauwelijks drie minuten later stond het 3-2 na een strak schot van Jonathan. Sporting had zijn prooi beet en zou die niet meer lossen, Club verloor de pedalen en zag van alle kanten gevaar opdoemen. Sander duwde de 3-3 binnen na een scrimage voor het doel. Even leek Club nog een poging te willen doen, maar keeper Kjell reageerde attent op dichte pogingen van de thuisspits, Jari Desot speelde het positioneel zeer slim, bijgestaan door Jelle en de onvermoeibare Arno.
De dertiende minuut van het vierde kwart werd het delirium voor de meegereisde Lokerenfans. De zoveelste knappe actie van Jari Van De Putte liet Jonathan Lievens toe, de ruimte in te lopen, na een gemeten doorsteekpass bleef onze kleine generaal ‘cool’ en trapte de oververdiende 3-4 in doel. Zelfs de wisselspelers renden dolenthousiast het veld op. De laatste minuten leken wel een eeuwigheid te duren en Brugge kwam nog een paar keer gevaarlijk opzetten. Het laatste fluitsignaal was het sein voor emotionele ontlading, onze welpjes hadden gevochten als leeuwen voor deze overwinning. Begeleider ‘Josken’ danste vrolijk mee met z’n jongens en trainer Roger werd telefonisch betrokken in de feestelijkheden. Trainer Peter, kreeg een groepsknuffel en werd daarmee hartelijk bedankt voor de schitterende coaching. De vel van de beer die we vorige week schoten, werd gelukkig niet te vroeg verkocht. Er was maar één echte uitblinker aan tricolore zijde, en dat was TEAM U10A. Het werd een luidruchtige terugreis, in plaats van de kantine werden we na het steakfestijn als laatste de INFINI zaal uitgezet wegens overuren, terwijl we de clubkas toch weer aardig sponsorden, rare jongens die Romeinen.

Opstelling: Kjell Fruytier, Senne Laureys, Jari Desot, Jelle De Schrijver, Matthijs Vergeylen, Jari Van De Putte, Jonathan Lievens, Sander Claeys, Arno Monsecour en Jordy Verstraeten.
Doelpunten: Sander Claeys (2) en Jonathan Lievens (2)

Georges in de wolken !

Papa Georges was in de wolken met de prestatie van zoon Jordy en bij uitbreiding U12. Toch had hij het een beetje koud gehad, gelukkig zijn er nog de pronostiekcadeau's die warmte kunnen brengen ;-)
Door de emoties en/of de kou vergat hij zelfs de trakteringe voor TGV's hatrick.

Bijgelovig als wij zijn, mag Georges Jordy's sweater volgende week zaterdag zonder problemen opnieuw aandoen.

TGV stopt niet voor 'Mechelen statie'

Sporting moest het vandaag doen zonder draaischijf Jonathan Lievens. Trainer Peter Laureys zag zijn troepen voorzichtig beginnen. Lokeren had balbezit maar deed er niet zoveel mee. Mechelen hield het veld klein, onze jongens liepen zich meermaals vast in de combinatie, de passing was slordig. Het was zelfs KV dat een eerste maal de neus aan het venster stak. Een laag schot kon doelman Kjell niet verrassen. Sporting voerde de druk op en zag hoe Mechelen het benauwd kreeg. Thomas speelde uitstekend in op Matthijs, die Jordy centraal vrij zag lopen. Een puntertje verraste de Kavee-keeper. 1-0 na een kwartier. Verder dan dat kwamen de sportingers niet. Het spel bleef onrustig, het gevaar beperkt. In overtijd kreeg Mechelen een laat nieuwjaarsgeschenk van de ref. Sander riep iets te opvallend 'laat' in de eigen 16 en kreeg een vrije trap tegen. Piece of cake voor Malinwa, dat gretig het cadeau aannam, 1-1. Sander was aangeslagen, de steun van de maats was hartverwarmend, maar onze rechtsback zou zijn normale niveau niet meer halen in deze wedstrijd.
Na een spektakelarme eerste helft ging U12 uit een ander vaatje tappen. Preben, geprikkeld ingekomen voor de hardwerkende Keanu hield samen met Jordy het veld nu wel breed. Mechelen zag nu opeens overal withemden opduiken. Arno, Preben en Matthijs boksten een eerste gevaarlijke aanval in mekaar, de Mechelse keeper moest ver uit zijn doel. Matthijs zag de meeopgerukte Jordy niet en schoof de bal links voorbij, maar net iets te zacht. Het ging even hard over en weer, Mechelen leek op weg naar de voorsprong, gelukkig voor Sporting tackelde Arno uitstekend de bal uit de voeten van de Malinwa spits oog in oog met doelman Kjell. Diezelfde Arno lag met zijn actie twee minuten later aan de basis van de 2-1. Onze linksback zat sneller op de bal, lokte een mannetje op zich, speelde uitstekend in op Preben, die met een prima actie twee man uitschakelde, klaarkijkend voorzette naar Jordy die vallend binnenkopte. Een copybook aanval die het hart van trainer Peter meer dan een tikje sneller deed slaan, aan deze manier van spelen werd de voorbije trainingen hard gewerkt. Ook trainer Wim veerde op (zij het voorzichtig, want nog steeds out met rugperikelen). Lokeren behield het beste van het spel, Kjell moest slechts éénmaal een schotje oprapen. Mede door alweer een foutloze partij van onpasseerbare Nicolas en beresterke Arno. Een rijtje naar voor kon Senne zijn grote strijdershart ophalen tegen de fysiek sterkste Mechelaar. Thomas zorgde voor de inspiratie op het middenveld, sterke Jelle, Timo en Kasper gaven steun. Vooraan zetten Keanu, Matthijs, Preben en Jordy constant druk op de twijfelende Mechelse verdediging. Na de enige kans voor Mechelen, vond TGV eerst nog de keeper op zijn weg. Een minuutje later stond het toch 3-1, Jordy knalde na een hoekschop van binnen de zestien droog binnen. Alweer een minuut later werd onze sneltrein weggestuurd, het schot ging centimeters naast. Tien minuten voor tijd legde Preben de eindstand vast. Jordy denderde alweer voorbij zijn mannetje, zag Preben vrij, die in één tijd binnentrapte, 4-1. De boeken toe. Trainer Peter gunde Jordy nog wel zijn verdiende aplausvervanging. Keanu, die zoals altijd weer heel hard had gewerkt moest nog gewisseld worden met wat hopelijk slechts een verreking is. Mechelen bleef wel proberen om dichterbij te komen, maar de Lokerse afweergordel gaf geen kansje meer weg. Sporting was een maatje te groot voor dit Malinwa, maar zal nog beter voetbal moeten brengen om kampioen Club Brugge in verlegenheid te brengen.

zaterdag 26/01: KV Mechelen thuis

In Mechelen wiegden onze jongens zichzelf in slaap. Een confortabele voorsprong werd met hulp van de ref ei zo na teniet gedaan in een slappe 2e helft van U12. Sporting heeft voetballend weinig te vrezen van Mechelen, maar moet toch uitkijken voor de technisch vaardige nr. 6 en de op de loer liggende nr.11. Die twee kunnen Mechelen naar een hoger niveau tillen. Mechelen kreeg vorige week een pandoering van Club Brugge en komt ongetwijfeld naar Lokeren om de netten schoon te houden. Bij de les blijven en concentratie 60 minuten vasthouden, is de boodschap. Hopelijk bijft de voorspelde regen grotendeels uit, anders wordt het weer modderbaggeren. Degelijke (want goede zijn er niet meer) stroken uitzoeken om te ballen jongens!

Nog steeds geen trainer Wim, na een eerste epidurale is de pijn wat weggeëbd in zijn been. Er is echter nog een ander probleem waarvan de oorzaak nog niet is gevonden. Dat bezorgt de U12 trainer nog te veel problemen om deftig te stappen. Als het mogelijk is komt hij naar zijn jongens kijken, anders houden we de gsm bij de hand om trainer Wim op de hoogte te houden.

Sportgenen

De enige voetballer van de U12 ouders die ooit met het eerste elftal van Sporting Lokeren mocht aantreden. Guido Vergeylen verklaart de sportgenen die zoon Matthijs meekreeg.

Schets eens kort je sportcarriëre:

Als 7-jarige de eerste voetbalschoenen aangebonden bij KFC Heikant Zele. Op 11-jarige leeftijd getransfereerd naar Sporting Lokeren om daar tien jaar door te maken van miniemen tot enkele selecties voor de 1ste ploeg, wat toch wel, samen met de twee titels bij VW Hamme, de memorabelste momenten uit mijn carrière zijn geweest.

Op 21-jarige leeftijd de overstap gemaakt naar Vigor Wuitens Hamme (11 voetbalseizoenen met 110 competitiedoelpunten als aanvallende middenvelder, 1 kampioenstitel in vierde en 1 in derde nationale).

Op 27-jarige leeftijd de interesse gewekt van Sporting Charleroi, in het bijzonder van toenmalig Charleroitrainer Georges Leekens, maar uiteindelijk gekozen voor mijn job in combinatie met voetbal op een lager niveau.
Daarna nog 4 jaar Rapide Lebbeke in vierde nationale, 1 jaar Eendracht Zele en 1 jaar SK Lebbeke in 1ste provinciale.

Wat herken je van jezelf in je zoon?

Ik herken heel veel van mezelf in Matthijs, hij is ook een ‘brave’ voetballer (iets té braaf); zal zelden of nooit vuile overtredingen maken.
In man-tegen-man-situaties verdedigend niet sterk. Hij heeft een goede vista, is een slimme voetballer en heeft een degelijk loopvermogen. Matthijs is wel veel technischer aangelegd dan dat ik was op die leeftijd.

Moorduuvels

Menig voetbalmama zal gisteren met de handen in het haar naar de was van zoonlief hebben gekeken. Onze jongens hadden een uitgebreid modderbad genomen, het schijnt goed te zijn voor de gewrichten.



Het merendeel van de spelers namen na het wedstrijdje maar al te graag een slieringe in de modder, aan de gezichten te zien hadden ze er echt schik in

Sportingjeugd in de krant

Killian geschorst vanavond

Het zat er al een paar weken aan te komen. U12 peter Killian pakte zijn derde gele kaart en is geschorst voor de inhaalwedstrijd tegen KSV Roeselare, vanavond. Dat wil wel zeggen dat onze peter aan de aftrap staat in de thuiswedstrijd tegen Anderlecht van komend weekend. En als er één ploeg op dit moment te pakken is, dan wel paarswit. Menig U12 volger zal heel waarschijnlijk met dichtgeknepen billen op de tribune zitten, want de paarswitte supporters in de oudergroep zijn talrijk. En laat Lokeren nu telkens boven zichzelf uitstijgen als het tegen topclubs gaat. Geloof me, ik kan er van meespreken.

BERGEN BREEKT....

Na een busreis van bijna 2 uur naar het verre Bergen moeten onze jongens traditioneel een beetje bekomen. Trainer Peter, voor de 2de keer op rij T1, wou bevestiging. Dit keer niet in een modderbad zoals vorige week thuis tegen Anderlecht maar op een pleintje zo vlak als een biljart, bezaaid met kunstgras. Het contrast is enorm. Hoewel dit keer de wind wel eens de spelbreker zou kunnen worden.

Slechte start.
Jarige Arno is kapitein en roept na een stevige opwarming de troepen bijeen.
De thuisploeg én de stevige wind grijpen Lokeren in de aanvangsfase van de partij bij de keel. De Sportingboys bereiken voor het eerst de helft van Bergen na 9’.
Veelzeggend, niet?
Kort daarna valt het verdiende doelpunt voor Bergen. Kjells uittrap ondervindt last van een windstoot, Sander weet er geen raad mee waardoor de “petit” van Bergen in balbezit komt en hard binnen trapt in de linkerbovenhoek. De “petit” zou later uitgroeien tot de beste speler van Bergen.
Hoewel Bergen het niet kan laten om bij de eerste vrije trap voor Lokeren met 10 man achter de bal post te vatten, voetballen ze op bepaalde momenten best goed.
Minder domme verre ballen, minder losse flodders vanuit de 2de lijn, minder slordige passing dan in de wedstrijd van de heenronde. Wel nog een constant , luid roepende trainer !

Lokeren bewijst…
…na de slechtste eerste 15 minuten van het seizoen waarvoor het gekomen is. Voetballen: driehoekjes maken, diep denken, posities houden, rustig blijven, hard blijven werken en elkaar coachen.
Jona, Timo, Thomas en Keanu worden beloond voor hun harde werk. Ze krijgen meer controle op het middenveld. Het resulteert in meer balbezit voor Lokeren.
Kjell, Nicolas, Sander en Arno happen naar adem. De figuurlijke storm van Bergen is geluwd. De letterlijke niet. Het blijft stevig waaien....
Kort daarna volgt een aanval uit het boekje.
Hardwerkende Timo onderschept in de 19de minuut de bal op eigen helft, hij lanceert voor de eerste keer onze TGV, slimme Matthys trekt de ruimte, Preben komt van zijn mannetje los, Jordy ziet dat, zet perfect voor…Preben werkt beheerst af. 1 – 1. Alstublieft !

Ook vanuit het centrum begint het te lukken. Jona tikt naar Matthys…die kaatst terug…millimeterpass naar Jordy….nu trekt Preben de ruimte…verdediging trapt opnieuw in de val waardoor Matthys alleen voor doel vrij komt. Jordy ziet dat opnieuw…zet opnieuw perfect voor… Matthys aarzelt even en besluit centimeters naast… ….spijtig.
Zeer goed gevoetbald, jongens ! Deze aanval leek verdacht veel op een oefening van de maandagtraining. Wat kan een trainer meer plezieren?

Bergen geeft niet op.
De thuisploeg is van zijn melk maar blijft hard werken. In de 20’ zet Bergen bijna een identieke aanval op. De linksbuiten kapt zich voorbij Sander…lokt Kjell uit doel, zet perfect voor,…Arno voorkomt de achterstand door een bikkelharde tussenkomst.
Trainer Peter haalt slim het ritme uit de wedstrijd (denk ik) en vervangt. Er hangt immers terug een tegendoelpunt in de lucht.
Kasper, Jelle en Senne zorgen voor vers bloed. Het worden nog lastige 10’.
Nog één keer zijn onze jongens gevaarlijk. Jordy besluit op de keeper.
Het vat is leeg.

Meewind
Na een kleine leffinge en etinge (we zijn al vroeg weg, hé) maken we ons klaar voor de “keringe” (nieuw woordje).
Onze jongens missen opnieuw compleet de beginfase. We moeten meer voordeel kunnen halen uit onze bondgenoot, de wind. Maar het lukt (voorlopig) niet.
Ook de scheids neemt een paar verkeerde beslissingen waardoor we onverwacht toch weer onder druk komen te staan en veel energie verbruiken.
Goedspelende Kasper stuurt wel een paar keer Jordy en Preben weg.
Jell werkt zich te pletter en speelt een zeer sterke partij.
Met nog een kwartier te spelen brengt trainer Peter opnieuw vers bloed in. Maar dit keer niet om het ritme uit de wedstrijd te halen.
Hij wil meer…

Doelpunt valt uit de “wind”…
Na de wissels kwakkelt het spel een tijdje wat over en weer tot opeens Jordy de bal in de 16 voor zijn linker krijgt. Hij aarzelt niet en trapt….BINNEN…de ontlading is groot. Dit doelpunt valt écht uit de lucht. Bergen buigt maar breekt niet.
Nog 8 minuten….
Kleine generaal Jona draait zich schitterend vrij, zet een dubbelpass op met Jelle, lanceert dan Jordy…die de bal fijntjes naar buiten tikt voor zijn rechter, zet hoog voor richting Keanu. Deze neemt de bal in één keer op de slof. Bal over….dit had het doelpunt van het seizoen kunnen zijn.
Senne onderschept een aanval van de thuisploeg. Hij speelt in op Timo. Timo is moeilijk van de bal te zetten en komt oog in oog met de Bergense doelman. Timo stift …maar de goedkeepende “Bergenees” voorkomt 1-3.

Geluk?
In de slotfase is Bergen verrassend nog één keer gevaarlijk. Na een ingestudeerd nummertje bij een hoekschop wordt de bal voorgezet. De 9 van Bergen kopt van zeer dichtbij letterlijk in de handen van Kjell. Geluk? Goede keepers hebben altijd geluk, nem !

Ik probeer na het eindsignaal nog beide trainers voor de camera te halen (nou ja…) voor een interview. De trainer van Bergen is ontgoocheld en weigert.
De fiere trainer van de Lokerse U12 houdt het bij “op basis van de 2de helft verdienen we zeker niet te verliezen”.
De trainer van Bergen had wellicht het zelfde gezegd op basis van de eerste helft…
Ondertussen waren de Lokerse spelers de meegereisde spionkop aan het groeten.
Tot zaterdag thuis tegen KV Mechelen.

zaterdag 19/1: Bergen uit

RAEC Bergen is een stugge tegenstander. Dat mochten we vorig jaar ondervinden. Gegroepeerd achteraan, lange lellen naar voor waar de eenzame spits constant achteraan moet lopen. Bergen maakte het onze jongens in de heenwedstrijd moeilijk. 3-1 werd het toen. Nu mogen we de waaltjes bekampen op een voor U12 perfecte ondergrond, kunstgras. Niettegenstaande dat Bergen het voordeel heeft van hier altijd op te spelen, biedt de grasmat voordelen aan onze technisch vaardige jongens. Het balletje snel laten rondgaan is tegen Bergen een handig middel om de thuisploeg uit hun kot te lokken. Het blijft evenwel uitkijken bij balverlies, voor de counterspits die het doel gemakkelijk weet te vinden.
De prestatie tegen Anderlecht was goed, bevestiging dan maar, de modder zal deze keer geen tegenstander meer zijn. Succes jongens!!!

Winst blijft in modder steken

RSCA nam de studieronde voor z'n rekening. Lokeren moest zich aanpassen aan de erbarmelijke staat van het veld. Maar na die openingsronde nam U12 resoluut het heft in handen. Preben stak het vuur aan de lont, het schot na zijn raid ging net naast. Matthijs voor het eerst sinds jaren terug op de centrumspits positie,Jordy en nogmaals Matthijs vonden de paarse goalie op hun weg. Iets meer overleg had zeker een doelpunt opgeleverd. Een vinnige Jordy trof nauwelijks later het zijnet. Lokeren bleef de bezoekende goal bestoken, Keanu trapte hard, de keeper parreerde, Matthijs kraakte in de draai net zijn schot. Jordy werd weggestuurd, zag de vrijlopende Preben en plaatste de bal enig mooi in de loop van zijn maatje aan de linkerkant, Preben leek te gaan scoren maar de Anderlecht goalie had een knappe save klaar. De goal hing in de lucht maar kwam er niet uitvallen. De eerste echte paarse poging kwam er uit een schot uit de tweede lijn van 'de dubbele meter'. Sporting hapte even naar adem, Anderlecht ging zijn kans. Kjell ging uitstekend in de voeten en bleef even later cool op een lobje. 0-0 aan de rust en daar mocht vooral Anderlecht heel tevreden mee zijn.

Onze tricolores gingen op hetzelfde elan verder, Jordy ging door, de bal bleef even in de brij hangen waardoor de keeper nog kon redden. Het zou het beeld van de volgende 10 minuten zijn. Anderlecht nam meer de partij in handen, de Lokerse counters waren aartsgevaarlijk. Tot 3 maal toe bleef de bal onfortuinlijk in de modder steken. Lokeren flirtte met buitenspel, maar mocht tweemaal terecht mopperen, toen het werd teruggefloten door een goed leidende ref. Anderlecht schoof zijn boomlange 4 een rijtje naar voor waardoor Lokeren onder druk kwam. Na 11 minuten bikkelden de hoofstedelingen zich door het moeras, de bal ging op de lat. Anderlecht voelde dat er meer in zat en bleef in de aanval. De beresterke verdediging van Lokeren gaf echter geen krimp. Kjell was alert op iedere bal en speelde een foutloze wedstrijd. Nicolas, op 3, leidde rustig en secuur je zou het hoge niveau waarop hij draait al bijna normaal beginnen vinden. Arno en Sander gaven geen duimbreed toe aan de opzittende flankspelers, die gewisseld werden, een groter compliment kan je de verdediging dan niet maken. Arno 'joste' in de laatste minuut en onder druk, zowaar nog eens zijn tegenstrever, al was het maar om te zeggen;'je zit hier...in mijn achterzak'
Het Lokerse middenveld had vooral in de eerste helft zeer zware inspanningen gedaan om een voorsprong op het bord te krijgen en betaalde daar de een beetje de tol voor in de tweede. Toch bleef iedereen tot de laatste snik strijden. Senne, voor het eerst sinds drie maanden terug op het veld, en op positie 4 smeet al zijn krachten in de strijd. Thomas, Kasper, Timo, Keanu, Jonathan en Jelle, moesten niet alleen tegen de best voetballende Anderlecht sectie opboksen, maar nog meer tegen de staat van het veld. Toch wilden onze jongens het voetballend oplossen, chapeau!
Vooraan bleven Preben, Matthijs en Jordy de paarswitte verdediging testen. Onze aanvallers wonnen ruim op punten, alleen dat doelpuntje bleef uit. Lokeren verdiende de zege op basis van de kansen, Anderlecht voetbalde beter in de tweede en hield een counterende thuisploeg af, een gelijkspel dus, net zoals in de heenmatch.
Zingende Lokeraars tijdens de cooling down, ze vergaten ook interim coach Peter Laureys niet, terecht. Peter nam over van de geblesseerde Wim Vlegels, en zette de troepen in slechts één week op scherp. Volgende week mogen we naar het kunstgras van Bergen, oef...

zaterdag 12/01: Anderlecht thuis

Morgen staat met Anderlecht een mooie affiche op het programma. Zo net na de winterstop snakken de spelers terug naar wat actie. Deze week konden ze zich voluit geven op training, maar de match blijft de kers op de taart. Een wedstrijd tegen RSCA is een taart met alles op en aan. Anderlecht is op papier niet zo sterk als vorig seizoen, toen trok spits 'Momo' alle verdedigingen aan flarden. In de heenmatch konden onze jongens de match beslissen in de eerste helft, Lokeren kreeg een viertal keer de kans om de score op 0-2 te brengen, maar de bal wilde er niet in. Sporting moest van het gas in de tweede helft en de 'mauveetblancs' legden hun wil op in de tweede. Onze jongens kenden meer dan geluk, maar de gelijkmaker twee minuten in overtijd deed toch pijn, hoewel die helemaal verdiend was.

Anderlecht voetbalt en dat ligt onze jongens, alleen de krachtpatser net voor de verdediging is een lastige klip. Lopend geraak je hem niet kwijt, voetballend echter wel, een kolfje naar de hand van onze middenvelders. De paarse defensie zag er in de heenmatch niet altijd even secuur uit, onze frivole aanvalslijn heeft zeker mogelijkheden. Achteraan moet Lokeren uitkijken voor trappen uit de tweede lijn. In Anderlecht bleek de Lokerse verdediging sterker dan paarse aanvalslinie. Lokeren is voor het eerst weer op volle sterkte. Senne viert zijn rentree, na intensieve voorbereiding tijdens de winterstop.

Trainer Wim moet noodgedwongen afhaken met rugproblemen, maar zal ongetwijfeld aan de gsm gekluisterd zitten. Ook supporter nr. 1 André, opa Jelle, moet na een ingreep de match missen. Spoedig herstel beiden, we houden jullie op de hoogte.

Interview met trainer Wim

Net voor de winterstop mailden we een aantal vragen door naar U12 trainer Wim Vlegels. We kregen een uitgebreid antwoord terug.

Hoe moeilijk/makkelijk is het werken met jongens van 11-12 jaar? En bij uitbreiding met dit team?

Theoretisch gezien zou je elke groep 12-jarigen kunnen benaderen op dezelfde wijze. Iedereen weet dat het zo simpel niet is. Integendeel, elke groep heeft zijn eigenheid. Er zijn natuurlijk de verschillende persoonlijkheden die een rol spelen, maar ook hoe die verschillende persoonlijkheden omgaan met en reageren op elkaar en de trainer. De oudergroep kan ook zijn rol spelen.
In elke groep zijn er ook leiders, die zijn heel belangrijk voor de sfeer in de groep. Het is elk jaar opnieuw een uitdaging om die leiders te ontdekken (vergis je niet, dit zijn niet altijd degene met de grootste mond!), en hen dan zodanig weten aan te pakken dat zij een positief voorbeeld zijn voor de groep. Als trainer probeer je daar zoveel als mogelijk mee rekening te houden.
Even belangrijk zijn de leeftijdseigen kenmerken, zaken die bij deze leeftijd van belang zijn voor je aanpak en je benadering.
Wat deze groep typeert, is zijn gedrevenheid, zijn wil om te winnen. Dit is één van de belangrijke eigenschappen om op het hoogste niveau (want daar spelen zij!) te kunnen evolueren. Op training speel je daar op in door heel veel te werken met puntensystemen, hen uit te dagen en vooral te werken met wedstrijdvormen (zoveel mogelijk mèt tegenstanders dus). Er worden dus constant winmomenten voorzien. Een natuurlijk gevolg is dat het potje hier en daar al eens overkookt in het heetst van de strijd; de ontgoocheling is bij enkelen soms groot na een verloren trainingspartij of na (weer eens) een cruciale twijfelachtige scheidsrechterlijke beslissing van mij. Dit zijn dan ook weer leermomenten om mee te leren omgaan: leren omgaan met verlies, met mislukken, met sterke emotionele gevoelens. Ook tijdens de wedstrijd komen zij in dezelfde situaties terecht. Ook kenmerkend voor deze groep is het feit dat ik nooit zal moeten zoeken in welke kleedkamer ze geplaatst zijn, ik HOOR het wel.
De slotsom is allessinds zeer positief! Het is plezant om met deze kerels te kunnen werken, maar af en toe dienen wel grenzen nog eens duidelijk te worden afgebakend. Ook iets wat heel normaal is in het groeiproces naar volwassenheid.

Wat is jouw voornaamste drijfveer om dit 'werk' te blijven doen?
De motivatie als trainer haal je uit de kereltjes zelf. Hen zien evolueren, zien amuseren, zien samen winnen en verliezen, de kleedkamergesprekken waarin je hen soms heel anders leert kennen, … Ik geef wel toe dat de combinatie onderwijs en training geven op dit niveau soms veel van je vraagt, er kruipt gewoon ontzettend veel tijd in. Als je weet dat in Sparta Rotterdam, een heel modale middenmoter uit Nederland, elke trainingsdag reeds 10 trainers klaarstaan vanaf 15u (en dit is informatie uit eerste hand!), dan weet je het wel.

Voetbal evolueert naar een sneller technisch spelletje, de manier van trainen kan niet achterblijven?
Op nationaal vlak train je op deze leeftijd 3x per week. Voor mij zijn dit ook de belangrijkste momenten. Die heb je als trainer in de hand, je inbreng of invloed op een wedstrijd is heel miniem. Aan trainingen voorbereiden besteed je veruit de meeste tijd.
Wanneer je miniemen gaat opleiden staan twee zaken centraal: techniek en inzicht. Daar gaat dus ook tijdens de trainingen bijna steeds het accent op liggen.
Essentieel voor het leerproces is dat je procesmatig probeert te werken. Het trainingsseizoen is opgedeeld in een viertal grote thema’s of modules: opbouw, aanval over de flank, aanval door het centrum en verdedigen. Elke module bestaat uit een aantal trainingen die in relatie staan tot elkaar: elke training is een verlengstuk, een verder-uitbouwen van de vorige. Elke oefening, wedstrijdvorm die je in een training aanbiedt staat in directe relatie tot de module waarbinnen je aan het werken bent. Je coaching ga je dan ook aanpassen aan de zaken (functionele technieken en inzichten) die je binnen die module wil bereiken. Wanneer voldoende evolutie is bereikt, schakel je over naar de volgende module.
Daarnaast heb je ook nog een aantal kapstokken die je kan gebruiken om je eigen training kritisch te evalueren, zoals: hoe zat het met de beleving, waren er genoeg winmomenten, waren de vormen uitdagend genoeg, is mijn doel bereikt (is het voetbalprobleem beïnvloed?), zijn er voldoende keuzemomenten, waren er genoeg wedstrijdechte vormen (relatie met positie, wedstrijdsituatie, speelrichting, speelveldgedeelte). Je ziet nog teveel ‘geïsoleerde vormen’ waarbij spelertjes moeten lopen en dribbelen naar vooraf door de trainer aangegeven kegeltjes. Er is geen relatie met de wedstrijd, een situatie of een positie. De spelertjes voeren die oefeningen dan uit zonder na te denken, er is voor hen geen herkenbaarheid in de wedstrijd mogelijk.

Hebben jullie mogelijkheden om je bij te scholen?
Van gericht nascholen is er nog niet echt sprake. Er zijn trainers in Lokeren die cursussen volgen en je hebt ook de cel- en algemene vergaderingen waarin de jeugdcoördinator probeert om nog meer lijn in de opleiding te krijgen. Op dit vlak is er in Lokeren, net zoals in veel andere ploegen (van de ploegen waar ik wat zicht op heb staan Genk, GBA en sinds dit jaar Club Brugge duidelijk het verst en is er echt sprake van een verticale lijn), nog heel wat werk voor de boeg. Tegelijkertijd vind ik ook dat we met Marc De Malsche wel iemand hebben die daar werk wil van maken. De wil alleen is natuurlijk onvoldoende, er moeten ook een heleboel randvoorwaarden vervuld zijn zoals een technisch directeur die de schakel vormt tussen jeugd en eerste elftal (genre Willy Reynders), een drietal mensen die de coördinator ondersteunen bij het echt mee-vormgeven van trainingen en begeleiding (samen bewaken die de opleingsvisie, voor mij een essentiele aanpassing om ècht te willen evolueren als opleidingscentrum), aanpassingen aan de accommodatie (velden), … Als je ziet hoeveel mensen zich, voor het overgrote deel belangeloos, inzetten voor de jeugdwerking, dan verdient die jeugdwerking een zo goed mogelijke omkadering (zie vorige zin).
En dan komen we bij de factor ‘geld’ terecht. Het jeugdbudget is in veruit de meeste nationale jeugdploegen nog veel te beperkt. Men investeert te weinig in de begeleiding van de jeugd, maar tegelijkertijd eist men wel dat diezelfde jeugdopleiding kant-en-klare talentjes aflevert voor het eerste elftal! Een grote contradictie, nietwaar!
In vergelijking met sommige buurlanden is er gewoon een ondermaats uitgebouwde (jeugd)sportcultuur in België. In Nederland hebben vele nationale clubs een hechte en concrete samenwerkingsband met enkele scholen. Dit heeft zo zijn voordelen: de club kan heel makkelijk toezien op de schoolprestaties, vervoer is geen probleem, trainingsuren kunnen onderling worden afgesproken, de school houdt rekening met de clubactiviteiten e.o., er is dus een goede communicatie mogelijk tss. school en club. In ons landje staan we daar nog zo ver van, school en club communiceren bijna niet, alleen supertalenten in bepaalde sporten (vb. tennis) kunnen vrij worden gemaakt voor extra trainingsuren. Jammer…

Heel af en toe ga je eens 'uit je dak', een trainer die supporter wordt? Of zien we dat verkeerd?
Hier wil ik heel duidelijk in zijn. Achteraf ben ik heel ontevreden over die momenten. Je bent coach, geen supporter. Je moet als model fungeren en je emoties onder controle kunnen houden. Tijdens de rust of na de wedstrijd zal ik dan ook de spelertjes erop wijzen dat ik op zo’n moment geen goed voorbeeld heb gegeven.

Kunnen onze jongens je nog verbazen? Kan je hier een voorbeeld van geven?

Deze groep heeft me al regelmatig verbaasd op wedstrijd. Wat me vooral bekoord heeft tijdens hun sterke, dominante momenten is de manier waarop dat gebeurde. Ze kunnen niet de tegenstander vastpinnen vanuit fysiek overwicht, agressiviteit in duels of zware pressing op de balbezitter. Ze moeten het bijna allemaal hebben van hun techniek en inzicht, en dit vind ik zo knap van hen! Vaak sta ik dan ook stilletjes te genieten. De wedstrijd op Roeselare was daar inderdaad een schoolvoorbeeld van, klasse! Maar zo herinner ik me nog wel een aantal wedstrijden waarbinnen deze kerels perioden hadden met echt heel knap voetbal. Soms hartverwarmend en bijna altijd zoveel voetbal-plezieriger dan 90% van de eerste klassewedstrijden, waar je daarbij nog zoveel moet voor betalen. Neen, dank u, geef mij maar jeugdvoetbal!

effe checken

Er is er eentje jarig vandaag!

http://peugeotderooze.blogspot.com

Evaluatie uitgesteld

Door rugproblemen moest trainer Wim al verstek geven voor de eerste training van vanavond. De geplande evaluaties zullen eveneens niet doorgaan. Uitstel is echter geen afstel, van zodra Wim weer topfit is zullen nieuwe afspraken gemaakt worden.
Hij groet alvast al zijn spelers, en zal vaak aan hen denken. We houden je op de hoogte van het reilen en zeilen deze week, trainer!

2008 begint in mineur voor trainer U12

Bij het nieuwe jaar horen wensen, voornemens en vooral wordt iedereen een goede gezondheid toegewenst. Maar trainer Wim hebben ze blijkbaar overgeslaan met die wensen. Een zware rugcrisis velde hem. De U12 coach moet met rugproblemen forfait geven voor de eerste training van maandag. T2, voor niet-ingewijden, Peter Laureys, neemt de taak op zich de troepen klaar te stomen voor de wedstrijd tegen Anderlecht. Een opdracht die T2 op het lijf geschreven is.

We wensen trainer Wim een spoedig herstel toe!

Happy New Year !!!

We waren er een paar dagen tussenuit, niet om te rusten, maar om (veel) te werken.

Beter laat dan nooit willen we iedereen van harte een gelukkig 2008 toewensen.
Voor onze jongens wensen we sportief een even schitterend jaar als 2007, de ziektes en blessures mogen dit jaar wel weg blijven.
Volgende week gaan onze kids er opnieuw vol tegenaan. Maandag 06/1 staat de eerste training van 2008 gepland. Zaterdag 12/1 om 10h30 staat Sporting Lokeren - Anderlecht op het programma, iedereen van harte welkom !