Verslag door Zwultaregem bril

De wedstrijd kwam maar moeilijk op gang. De partij bleef in evenwicht met veel middenveldspel en veel te weinig goeie passes langs beide zijden. Tot de 10’ toen Jordy Tijtgat uit hoekschop de score kon openen. Van dan af kwam er meer vaart in het spel en werd de wedstrijd op een hoger niveau getild. Eveneens op hoekschop kon de thuisploeg halfverwege de eerste helft langszij komen. De kansen wisselden verder zodat we met een billijke 1-1 naar de kleedkamers gingen.

De thuisploeg tekende voor het eerste wapenfeit na de rust maar de bal ging naast. Ons antwoord kwam op de counter maar er werd te lang getwijfeld tussen schot of pass en de keeper kon ingrijpen. De Lokerse druk nam gestadig toe en onze defensie kreeg het warm. Halfweg de tweede helft mondde de thuisdruk uit in een nieuwe hoekschop die finaal tegen de touwen gekopt werd. 2-1 na 44’. Het antwoord van Essevee kwam onmiddellijk. Een lange rush eindigde tegen de doellijn waar we onderuit werden gelopen maar de scheids deed of zijn neus bloedde. Kort daarop terug een duel met een vermeende vrijschop tegen. Lokerse supporters riepen nog om de bal over de zijlijn te shotten maar het leer ging toch onverbiddellijk in doel. 3-1 na 48’. Van dan af was de veer helemaal gebroken en vreesden we nog voor een afstraffing maar we hielden stand. Meer nog, in de slotminuut kwam Mathias Vercauteren in twee tijden aan de aansluitingstreffer. Verder kwamen we niet, temeer dat de scheids nog nooit van blessuretijd gehoord had en gerust een 4’ tal minuten had kunnen bijspelen, en de juiste uitslag bleef op het bord.