de batterijen zijn bijna plat

U12 trok naar Westerlo zonder de zieke Thomas en Keanu, hun voetballend vernuft zou op het middenveld hard worden gemist. In extremis werd voor Sander bij de vrienden nog een sporttas gehaald om eventueel te kunnen invallen bij pech. Sporting begon aardig tegen de fysiek sterke Kempenaren. Matthijs gleed na 3 minuten al langs zijn verdediger en zette gemeten voor. Preben kopte nipt naast. Westerlo ging onvervaard in duel en daar zijn onze jongens niet tuk op. Gaandeweg tekende de thuisploeg aanvalsacties. De Sporting verdediging geraakte niet ingesteld op het hobbelige veld en ging onzeker acteren. Kjell had een voetreflex nodig om de thuisploeg van het openingsdoelpunt te houden. Het ging van kwaad naar erger bij onze jongens, vooral achteraan, het middenveld bewoog niet, vooraan droegen de aanvallende acties over de flanken nooit ver. Al kreeg Jordy een dot van een kans na een uitstekende voorzet van Preben, TGV miste op een luttele meter van doel. Westel zag dat het kansen had tegen dit Lokeren en schakelde snel om van verdediging naar aanval, de grote sterke aanvallers bezorgden onze lichte brigade doorlopend moeilijkheden. Vier minuten voor tijd kregen onze jongens de bal niet weg, vanop 20 meter knalde Westerlo hoog in doel. Senne, eerder op het seizoen uitgeroepen tot pechvogel van het jaar, tastte daarbij naar de hamstring, hij zou de helft nog volmaken maar niet meer verder kunnen.
Geen Senne meer, Sander moest toch aan de bak, een week eerder dan voorzien ging hij linksachteraan postvatten. Liefst 5 positiewissels moest trainer Wim doorvoeren, maar het werkte. Westel werd verder van het doel gehouden al had een knappe kopbal de 2-0 kunnen betekenen. Een supersave van Kjell besliste daar anders over. Goeie keepers hebben ook geluk, een minuutje later dwarrelde de bal op de lat. Jonathan ging zich met de zaken bemoeien, en maakte ruimte voor zichzelf en zijn maats. Jordy slalomde zich naar de 1-1 maar liet betere opties liggen en liep zich vast. Het bleef opletten voor op de loer liggende Westelboys, die na 12 minuten opnieuw kwamen dreigen. Net na het kwartier kantelde de partij in het voordeel van Sporting. Sander, scherp ingevallen, voetbalde zich onder de druk uit, de bal kwam na wat tussenstations bij Preben die op snelheid de zestien inging. Preben voelde de verdediger in de rug en ging neer, penalty. Een schwalbe van 24 karaat. Jonathan nam zijn verantwoordelijkheid vanop de stip maar faalde, gerechtigheid, riepen de luiddruchtigste Westelfans aan de overkant. Toch was dit het signaal om een slotoffensief in te zetten. Jelle speelde op 4 een hele sterke tweede helft, Arno en Sander kwamen niet meer in de problemen, Nicolas heerste als altijd centraal. Kasper was de enige die het moeilijk bleef hebben, Matthijs en Jona bewogen weg en werden nu beter aangespeeld. Timo, Preben en Jordy dreigden. Jordy werd in zijn rush naar doel aan de trui getrokken, maar de goedleidende ref liet begaan. Even later ging TGV weer op wandel, maar besloot te zwak. Het doelpunt hing in de lucht en kwam er ook uitvallen, Jonathan nam slim en snel een vrije trap, Jordy kapte zich voorbij zijn lijfwacht sneed naar binnen en omspeelde de keeper, knap doelpunt! Drie minuten later schrok heel Sporting zich een hoedje, de thuisploeg die helemaal out leek kwam heel dicht tegen de overwinning, maar opnieuw een wereldsave van Kjell voorkwam dat. De Lokeren supporters schreeuwden hun jongens naar voor maar meer dan dreiging werd het niet meer. Een gedreven thuisploeg pakte verdiend een punt.
Het pleit voor onze jongens dat ze zich na de slechtste eerste helft van het seizoen zeer sterk konden herpakken. Toch lijken de batterijen zo goed als plat. Misschien kan interimcoach Peter de troepen deze week terug op scherp zetten voor de Voskescup en de komende tornooien. It's all in the mind, man ;-)