Welkom op de weblog van Sporting Lokeren U12.
Volg bij ons een leuke groep talentvolle jeugdvoetballers uit 1e nationale in hun voetbalopleiding. Maak ook kennis met de entourage en alles wat zich rond ons 'team' afspeelt. Veel leesplezier!

zaterdag 15 december 2007

Sportgenen

De roze brigade van jeugdhuis Lodejo, twee uur later begon de knie-miserie

Welke sport beoefende je?
Voetbal, volleybal, tafeltennis tegelijkertijd . Ik koos voor volleybal hoewel voetbal mijn echte passie was.

Schets eens kort je ‘sportcarriere’:
Ik voetbalde 4 jaar voor SC Begonia Lochristi op de rechterflank tot ik voor volleybal koos om competitief te spelen. In de club waar mijn vader voorzitter was ik een degelijke spelverdeler tot ik op een jaar 9 centimeter groeide en ik plots hoofdaanvaller werd. Nadien ben ik vooral als middenaanvaller uitgespeeld. Een meniscusblessure (op een voetbaltornooi met onze jeugdclub nota bene) was het sein voor jaren blessureleed, 2 operaties later zou ik met pijn in het hart stoppen. Beide knieƫn waren dusdanig toegetakeld dat verder sporten onmogelijk werd. Nadien coachte ik mijn team nog naar een titel in 2e Vobog en een vierde plaats in 1e Vobog (toen vergelijkbaar met 2e provinciale). Ondanks de successen kreeg ik het vooral psychisch moeilijk dat ik voor mijn 30e moest stoppen met actief sporten. Mijn voetbalpassie nam het van dan terug over. Ik was al jaren abonnee op Club Brugge en daar kon ik mijn ei volledig kwijt.

kampioen! daar moet eentje op gedronken worden, vroeger ook al


Waarin verschilt je zoon van jou op sportgebied?
Sander is krachtiger gebouwd en combineert dat met dezelfde verbetenheid die ik ook aan de dag legde. Hard werken(in de sport) lijkt ons alletwee op het lijf geschreven, Sander om zijn mindere techniek te compenseren, ik omdat ik niet krachtig genoeg was. Maar Sander nog meer omdat hij een duidelijk doel voor ogen heeft.
Ik had een teveel aan adrenaline, en dat kwam er meermaals op een negatieve manier uit, vooral naar de wedstrijdleiding. Ik prijs me gelukkig dat Sander dat beter weet te kanaliseren. Af en toe zie ik dat hij moeite doet om zijn frustratie te onderdrukken en denk ik: 'laat het eruit komen'. Als hij er dan na lang overwegen toch eens eentje 'per ongeluk' een beetje onder de grond stopt(nr. 7 van Westerlo of linkerwing van Brussels) heb ik zoiets van, eindelijk, (zucht).
Af en toe eens 'smeerlapke' zijn, hij mag er gerust zijn tijd voor nemen ;-)

1 opmerking:

peter zei

Ja, Eddy, ... als er 1 man op die foto bijstaat met z'n coiffure 100% conform met het tenuetje, dan ben jij het toch wel. Woehaah! Ik dacht dat we met Peugeot De Rooze een vrij hoog jeannettengehalte hadden, maar tegen jouw ploegske zijn we maar klein bier! ;-)